Difference between revisions of "Januari, 2012"

Latest revision as of 22:18, 8 September 2014

(OC: De januarisessie volgde meteen op de decembersessie die metten volgde op de novembersessie i.v.m. een cliffhanger. De beschreven gebeurtenissen zijn dus op dezelfde avond)

Stand van zaken

Na het bemachtigen van het hart gingen Focus en ik terug naar de Caern om die te bewaken terwijl de rest van het sept zich mentaal ging voorbereiden in de Koornbeurs op het komende gevecht. Grey en Little Boy kwamen niet veel later de Caern op. We deden kort verslag en ik gaf het zwaard van Joris de Drakendoder weer terug aan Grey. Na een korte ronde met welke posities er allemaal misten werd er door Grey geroepen wie de de Keeper wilde worden. Ik zei dat ik dat wel wilde worden en niemand anders stapte naar voren. Datzelfde gebeurde er met de Warder en toen stapte Little Boy naar voren. Als Elder Theurge werd De Oudste aangewezen. En omdat de Markies er niet meer was werd Scrounge de Elder Ragabash.

Scoutmissie #80

Nadat de rollen waren verdeeld gingen de Theurges bezig met het bedenken van een ritueel om het hart weer in de draak te stoppen. Gingen de Warpacks de bawn controleren en ik ging met De Stichting op scoutmissie naar de draak. Het moment dat we van de bawn afliepen leek het alsof je in een soort sneeuw stapte. We liepen door lagen schimmel heen en lieten overal voetstappen achter. We gingen richting de vuilstort via Bacinol 2. Toen we daar kwamen leek het alsof er een soort barrière was gemaakt waar wij niet doorheen konden. We moesten een andere route zoeken. We besloten via de Sebastiaansbrug te gaan. Daar bleken we overheen te kunnen. We liepen langs een aantal kraakpanden en zagen een schim een van de gebouwen inrennen. Toen we er wat beter naar keken zagen we dat het een bane was met gigantische tanden. Die bane had nu geen prioriteit en we gingen verder naar de vuilstort. Toen we wat dichterbij waren gekomen zagen we 40 gigantische schimmelbanes staan. Wij gebruikten de gaven die Gaia ons heeft geleerd om onopvallend langs de banes te sluipen om op zoek te gaan naar de draak en ja hoor, hij zat nog op de vuilstort. We gingen zo snel mogelijk terug naar de Caern om Grey te informeren. Op de terugweg zagen we bij het kraakpand een ratspirit vastgenageld aan de muur met de bane er grijnzend naast. Jakab wilde het pand in om de bane kapot te maken maar Tovarish en ik zagen in dat het een val was. We besloten dat we later terug zouden komen om die bane uit zijn lijden te verlossen.

Voorbereiding van de aanval

Terug aangekomen op de Caern lieten we Grey weten wat de status van de draak was. Niet veel later kwam Xavier vertellen dat de draak was opgestegen en onderweg was naar de Caern. We moesten een plan verzinnen om het hart vast te maken aan de draak. De Theurges waren erg druk in de weer met de verschillende spirits die langskwamen en het bedenken van een ritueel waardoor ze het hart konden vastmaken. Grey dacht dat het een goed idee was om een Garou te binden aan het hart en dat die zichzelf zou opofferen voor de rest van het Sept. Hij ging met Xavier praten... Dat gebeurde nadat hij zijn linkerhand had opgegeven om de hulp van Chainbreaker te krijgen. Die wilde namelijk alleen meedoen aan het gevecht als iemand zijn hand zou opgeven. Wat er met de Vliet is afgesproken weet ik niet, misschien dat een van de Theurges dat weet.

Er werd uiteindelijk een rite voorbereid en toen het zover was bleek het nergens voor nodig te zijn geweest...

Het gevecht met de Schimmeldraak

En plots was hij daar, de Draak. Een van de grootste vijanden van het Bluepelt Sept. Immens groot als dat beest is besloeg hij bijna onze hele Caern. Na een korte observatie wist ik wat er moest gebeuren. Het hart was de zwakke plek. Hoe dichter de draak bij het hart was, hoe kwetsbaarder het hart zou zijn. Ik stak hem 3x met mijn dagger waarvan ik maar 1x raakte. Ik riep Grey erbij aangezien hij het zwaard van Joris de Drakendoder bij zich had. Hij had 1x nodig en het hart ontplofte. Alle theurges, Grey en ik zaten onder het bloed maarja wie de Wyrm wilt bevechten moet ook af en toe vies worden. Op naar de draak. Ik draaide me om en zag de nieuwe shadowlord Francis op de kop van de draak zitten. Grey en ik renden naar voren. De draak schudde met zijn kop en keek om zich heen. Ik keek hem recht in zijn ogen aan toen hij met een rotvaart om mij afkwam. Zijn bek ging open en hap! Ik werd doorgeslikt. Ik voelde het zuur van zijn maag, het was aan het branden en allerminst een fijn gevoel. Il moest hieruit komen. Ik probeerde me een weg naar buiten te snijden. Met 1 ferme uithaal schoot ik uit de maag. Ik stond aan de flank van de draak, hier zou ik niet lastig gevallen worden door de kop of zijn poten. Hier stond ik veilig. Ik riep Rikkert en samen begonnen we ons door de draak heen te ploegen. Iedere keer dat we een verdikking zagen probeerden we de draak daar open te snijden zodat we de Garou eruit konden halen. Op een gegeven moment, na het vaak genoeg ontwijken van de poten kwamen er meer Garou bij de flank staan. De Draak werd aan stukken gescheurd. Op een gegeven moment zagen we weer een bobbel langskomen. Rikkert en ik trokken hem er zo snel mogelijk uit. Het bleek Grey te zijn en hij was niet meer in leven. Simon probeerde hem nog tevergeefs te genezen maar het was te laat. Enkele momenten daarna hoorde we een krijs van de Draak, hij viel neer en stond niet meer op. Vermoeid, gesloopt en victorieus stonden wij daar. Na het gevecht kwam de Vliet zijn woord na en regende op ons neer om ons en de Caern te reinigen.

De dood van een Alpha

Grey heeft in de strijd met de schimmeldraak alles gegeven. Hij heeft zijn eigen leven opgeofferd om er voor te zorgen dat het Sept voort zou bestaan zoals een goed Alpha betaamt. Grey, de Drakendoder. Na zijn Gathering, waar zelfs Xavier een beetje emotioneel werd, moest er een nieuwe Alpha naar voren treden. Xavier stapte naar voren.. om te vertellen dat het aangaan van het Alpha-schap een verplichting is waardoor je niet meer met je pack kunt rennen, een verplichting waardoor je eigenlijk een stukje van jezelf opgeeft om het Sept te laten draaien, dus hij ging het niet doen. Toen niemand verder naar voren ging stapte ik naar voren en zei dat ik wel voor Alpha zou gaan. Toen Little Boy dat hoorde stapte hij ook naar voren. Het sept was duidelijk verdeeld, ik was een Dawnstalker en Little Boy een Fostern. Xavier als Challenge Master besloot dat degene die de meeste regels van de Litany kon opnoemen Alpha zou worden. Little Boy, de Philodox mocht beginnen. We kwamen beiden tot 3 en wisten er echt niet meer, vermoeid door het gevecht met de Schimmeldraak. Terwijl dit bezig was waren er nog steeds 2 Garou missing in action. Omdat we beide de challenge niet hadden gehaald werd de challenge, degene die de verdwenen Garou terughaalt is de Alpha.

De vermiste Garou

Francis, de nieuwe shadowlord, en ik gingen meteen van de Caern af omdat ik had gehoord waar ze waren. Enige tijd later kreeg ik via een van mijn contacten te horen waar ze zaten. Bij Molen de Roos in de buurt, een verlaten kantoorpand van de DSM, maar het was een val. Ze zaten ons op te wachten. Ik ging zo snel mogelijk terug naar de Caern om het sept op te halen. Na korte uitleg vertrokken we er naartoe. Toen we aankwamen werd Anpaoch uit het raam gegooid. Ik heb hem terug laten brengen naar de Caern terwijl ik zelf naar binnenging. Er zaten een aantal fomor (?) verschuilt en openden het vuur op ons. Ik sloop achter ze langs en sneed bij 1 de keel door terwijl ineens de grootste BSD-er ooit met Tovarish kwam aangelopen. Ik weet niet wat hij was maar bleek niet onder de indruk van ons. Hij smeet Tovarish naar mij en ik nam hem meteen mee de Umbra op waarna ik hem veilig terugbracht naar de Caern. Ik ging daarna weer snel terug naar het kantoorgebouw waar de meeste Garou zich aan het terugtrekken waren voor dat wangedrocht. Van hem zullen we wel meer gaan zien vermoed ik. Eenmaal terug op de Caern vertelde Tovarish het verhaal en bevestigde hij dat ik hem had teruggebracht. Xavier besloot dat ik de winnaar van de challenge was en dus de nieuwe Alpha van het Bluepelt Sept.