Jozeph's adren challenge

Dit is het verhaal over Jozeph hoe hij bezig was met zijn Adren challenge. Geschreven door Elene.

Jozeph de huidige alpha van de sept van de blauwe pelten had zijn adren challenge ontvangen van Harendotes. Jozeph riep een aantal van zijn die hem wilde hem wilde helpen met deze uitdaging. Maureen “Natural exception”, Pandora “plays with fire”, Tom Ketelaars, Lightningcaller en ik Elene, gaven gehoor aan zijn vraag naar hulp.

Zijn opdracht was “vindt de laatste erfgename van huis Wintervorst.”. Jozeph had zelf al veel onderzoek gepleegd in stadregisters, stambomen en geschiedenisboeken. Hij was met 23 namen gekomen die het mogelijk konden zijn. Om verder uit te zoeken of een van deze namen klopte besloten wij naar de Archivaris te gaan. Sinds de Archivaris toch veel informatie heeft zou hij mogelijk antwoord kunnen geven.

Aangekomen bij de Archivaris, zagen we iets wat we niet hadden verwacht. De Archivaris als een zielig, oud hoopje man zat daar te schreeuwen en krijsen dat ze dit niet kon doen. En door de bibliotheek stiefelde een vrouwtje die een voor een alle boeken pakte onder een gigantische scanner legde en alle informatie eruit kopieerde. We wisten niet goed wat we hier mee aan moesten. Sinds we er weinig aan konden doen. Dit was de representatie van de verbouwing die plaatsvond in de echte wereld. Toch moesten we de informatie hebben. Zo besloot Jozeph het een kans te geven met de weaver dame die nog steeds heen en weer stiefelde. Jozeph hield de sleutel van Delft voor zich en het lukte hem de Weaver dame te controleren. In overleg stelde Jozeph de vragen om erachter te komen waar mogelijk de laatste erfgenaam van het huis Wintervorst zou zijn. De 23 namen die Jozeph had verzameld bleken allemaal incorrect te zijn. De naam waar we wel achterkwamen was Everstone. Helaas waren de laatste genoteerde Everstone’s overleden in het jaar 1732. Uiteindelijk besloten we allemaal naar Engeland te vertrekken. Lightningcaller opende een prachtige moonbridge. Zo vertrokken we richting Engeland. Daar wachtte ons op, een gigantische roodharige Garou die niet voor reden vatbaar was. Zo besloten wij de cearn maar te laten voor wat het was en verder te trekken richting de stad. Een ieder ging apart op onderzoek uit. Pandora en Tom gingen op zoek naar lokale informatie. Maureen en Lightningcaller gingen via de digitale weg opzoek naar informatie en Jozeph en ik gingen naar de lokale bibliotheek. Wij vonden eigenlijk alledrie hetzelfde. De slag welke het hele geslacht zou hebben uitgeroeid had plaatsgevonden op Stone’s point. Daar zou het huis van Wintervorst een slag hebben geleverd tegen de Fianna en Get of Fenris welke weigerde te buigen voor de heerschappij van de koning Aaron Everstone van huis Wintervorst. Diezelfde dag trokken wij door naar Stone’s point. Het enige wat er nog stond was een ruïne. Wat weinig recht deed aan hetgeen wat er ooit stond. Sinds er op de materiele wereld weinig was te zien gingen we door naar de umbra. Op het eerste gezicht leek alles ongeveer hetzelfde. Tot we bij de tombe kwamen van Aaron Everstone. De deur die op de materiele wereld was gesloten was hier open. Zo gingen wij verder niet wetend wat ons te wachten stond. Nadat we door de opening waren gegaan stonden we al snel in een groots woud alleen bestaande uit zilveren berken. Voorzichtig gingen wij verder op ons pad. Al snel merkte Tom dat er voetsporen in de sneeuw voor ons lagen. Voorzichtig liepen wij door nog steeds niet wetend wat voor ons zou liggen. Toen zagen we het allen een berk compleet versplinterd met hier en daar bloed eromheen. Duidelijk was dat hier een gevecht had plaatsgevonden. Een gevecht met wat vroegen we ons af. Al snel kwamen we daar achter. Achter ons hoorde we een gegrom en daar stond een grote in metalen harnas verhulde Garou. Jozeph probeerde rustig en tactisch uit te leggen wat we hier kwamen doen. Helaas nam de Silver fang hier geen genoegen mee en begon Jozeph aan te vallen. Gelukkig kon ik een aantal slagen van deze strijder, tegen Jozeph, tegengaan. Lightningcaller viel hem direct aan en ook Pandora besloot zich in de strijd te mengen. Maureen besloot het van bovenaf te bekijken en gaf haar hulp waar dat nodig was. Dankzij Maureen kon Jozeph zijn eerste wonden laten genezen. Tom nam het van me over en begon Jozeph te genezen. Daarna besloot ik snel te gaan helpen in de strijd. De silverfang had Pandora te pakken gekregen waardoor hij minder aandacht aan de rest schonk. Ik zag mijn kans en greep op mijn beurt de silverfang bij zijn keel. Lightningcaller kreeg flinke klappen maar bleef staan en vocht glorieus door. Maureen zag een prachtige kans om mee te vechten en schoot recht op een van zijn ogen, een succesvolle precisie schot. Jozeph kreeg uiteindelijk de silverfang zijn zwaard te pakken en begon deze tegen hem te gebruiken. Zo streden wij als een geweldig pack samen. De silverfang viel en ook hij veranderde weer in een boom. Tom hielp de laatste gewonden en zo trokken we verder. Het woud week voor ons en aan het einde van het pad zagen wij het kasteel hoe het ooit was geweest. Zo trokken wij verder als één richting het kasteel.

In de grote hal van dit kasteel hingen wandkleden die het verhaal van huis Wintervorst vertelde. Hoe de kroon in het bezit kwam van Aaron Everstone van huis Wintervorst. Hoe de andere silverfangs ontzag en respect voor deze leider hadden. De trotse valk die boven hen cirkelde. Een grootse strijd die onder leiding van Aaron Everstone van huis Wintervorst werd gewonnen tegen de Wyrm. Om zo de Fianna te redden in Engeland. De trotse valk die boven de strijd cirkelde. Toen kwam een meer duistere dag. De Fianna en Get of Fenris in het gebied weigerde te buigen voor de Zilveren Kroon van huis Wintervorst. Zij weigerde hem te accepteren als zijn leider. Zo begon de strijd tussen huis Wintervorst en de verraders zoals zij hen noemen. De strijd was heftig en werd aan het einde gewonnen door de Fianna en Get of Fenris. Heel huis Wintervorst was dood. De trotse valk weende. Helaas ontbrak het laatste wandkleed die het verhaal verder zou vertellen.

Daar op een troon zagen we een oude man een oude verbitterde en vermoeide man. Aaron Everstone van huis Wintervorst. Hij leek niet gelukkig met het feit dat wij hem kwamen storen. Jozeph legde weer uit waarvoor we hier naartoe waren gekomen. De heer bleef herhalen dat Wintervorst dood was. Dat er geen nieuwe erfgenamen waren. Dit gesprek leek even nergens naar te gaan. Totdat, tot de heer Jozeph vroeg mee te komen. Na even te hebben overlegt is Jozeph meegegaan. Daar sprak de oude man tegen hem. Wat ze zouden weet ik niet sinds we het geen van allen konden horen. Wel konden wij kijken door een raam wat er gebeurde. Daar uit de schaduw verscheen Alexander van Roermond met zijn bijl die hij had gekregen bij zijn kroning.

De spanning rees bij ons allen. Wat ze zeiden was weer moeilijk te verstaan. Maar uiteindelijk viel Alexander aan zonder Jozeph een kans te geven terug te vechten. Zomaar uit het niets een oneervolle actie, zoals bij hem was te verwachten. Hij misbruikte de bijl die hij had gekregen bij zijn kroning. De bijl van de Get of Fenris uit de veluwen. Daar lag Jozeph. Alles werd geprobeerd. Maar het mocht niet baten. Daar lag hij, Jozeph alpha van het sept van de blauwe pelten, Jozeph lid van pack al’Gaia, Jozeph een wijs en eervolle Garou, Jozeph van wie ik hou als een broer en nooit zal vergeten.

Voordat hij stierf vertelde hij nog zijn laatste wensen. Hij vroeg Maureen “Natural exception” of zij wilde opstaan als alpha. Tom Ketelaars kreeg de sleutel en zijn boekje. We moesten beloven dat we achter Alexander van Roermond zouden gaan. Zo gingen we terug, Pandora en ik droegen Jozeph terug naar de Cearn. Daar aangekomen heb ik dit verhaal verteld. De zoektocht van Jozeph en de dood van deze wonderlijke Garou door een achterbakse machtsbeluste man die zichzelf koning noemt.