Totemquest van al'Gaia
Het pack al’Gaia had nu al een paar leden. Pandora “plays with fire” de Winter een geweldige Ragabash en een overtuigende Black furie, Tom Piers een echte shadowlord Ragabash, Tom Ketelaars een competent theurge van de tribe Get of Fenris, en ik Elene een Black furie galliard. Dit pack was net nieuw maar alle leden waren ambitieus en wilden spijkers met koppen slaan. Dus gingen ze gelijk achter een pack totem aan. Dit deden ze alleen niet zoals het gebruikelijk gebeurt. Zij hadden zelf al gekozen en lieten niet de spirits kiezen. Een ieder in de pack wist waar zij voor stonden en we wisten ook allen welke spirit het beste bij de pack zou passen. Twister. Twister die staat voor vernieuwing door vernietiging. Twister die staat voor verandering. Alle packleden waren het ermee eens. We moesten de gunst van Twister winnen zodat zij onze pack zou gaan bijstaan.
De theurge had een ritueel bedacht die wij allen konden uitvoeren als pack. Het enige wat er voor nodig was, waren twee ventilatoren en een grote hamer en veel energie. Ik kon dit wel regelen dus zo was dit geregeld. Het ritueel kon beginnen.
Tom K. maakte een cirkel nodigde ons allen uit. Een voor een gaven we hem onze energie. We legde hier onze hart in onze wil en alles wat we konden geven. Tom K. gaf me toen een teken en ik sloeg de ventilatoren aan stukken. Dit om Twister gunstig te stemmen. En zo kwam Twister. Hij keek ons aan vroeg waarom wij hem hadden geroepen. Tom K. nam het woord en legde uit dat wij hem zagen als een van de wijste spirits een van de.. nee de enige die echt bij de pack paste. Twister was geïnteresseerd. Hij gaf ons een opdracht. In Delfshout reed er een auto rond in de umbra. Wij moesten deze auto stoppen, vernietigen.
Wij keken elkaar aan en voor we het wisten stonden we op de umbra bij Delfshout. Helaas geen spoor van de auto maar wel een vogel. Wij vroegen de vogel of deze een zwart groot en vreemd voorwerp voorbij heeft zien rijden. De vogel keek ons aan en zei dat hij zoiets niet had gezien. Zo vroegen wij of deze vogel voor ons verder wilde kijken sinds vogels meer zien vanuit de lucht. Na wat onderhandelen stemde deze toe en vloog weg.
Niet kort daarna verscheen de vogel weer, hij wist nu uit welke route de auto kwam en wat zijn pad ongeveer was. Als pack renden we erop af, want we wisten dat we met z’n allen deze queeste tot een succesvol einde zouden brengen. Al snel zagen we de auto voorbij scheuren. Pandora en ik rende er als wolven achteraan. Tom K. en Tom P. maakte een omtrekkende beweging, zo trachtte ze de auto in te halen.
Na wat pogingen hingen Pandora en ik aan de auto. Pandora kon zien dat er een meisje in de auto zat. Een jong meisje. Ik zelf kroop naar voren en begon alles onder de motorkap los te trekken. Uiteindelijk minderde de auto vaart en de twee Tom’s grepen hun kans om de zijkanten van de auto compleet aan stukken te scheuren. Pandora haalde snel het meisje uit de auto. De rest ging verder met de auto slopen totdat er niets van over was. De pack keek naar hun werk en we wisten dat het geslaagd was.
