December, 2011

(OC: De decembersessie volgde meteen op de novembersessie i.v.m. een cliffhanger. De beschreven gebeurtenissen zijn dus op dezelfde avond)

Welke alpha?

Ik was maar heel even weg naar de bar maar toen ik terugkwam was Grey er ineens vandoor. Hij had Ananke de opdracht gegeven om het zwaard te geven aan de grootste aanwezige strijder. Maar voordat we het daar over gingen hebben moest eerst worden bepaald wie de alpha van de Stichting was want de alpha van het sterkste pack is beta van het sept. En dus de Alpha van de avond. Na een korte challenge tussen de Markies en Guyushka won de Markies de challenge en hadden wij de eer om hem als Alpha te hebben die avond.

Collectors Item

In het begin van de avond was bekend geworden dat met het zwaard van Joris de Drakendoder het hart van de draak doorboort moet worden voordat de draak dood kan. Daarvoor moesten we eerst het hart zien te vinden. Het hart zou in de tunnels onder Delft liggen. Guyushka kwam met het plan om de schub van de draak een soort spiritquest te doen naar het hart. Nu wist ik toevallig dat de schub bij Granum lag aangezien alle spullen van van Hensbergen naar Granum zijn gegaan. Het leek de Markies een goed idee om daar alle Ragabashes heen te sturen aangezien die goed kunnen praten met spirits.. Ik stelde dus voor om de BlackFury Theurge van het hamerpack mee te nemen. Omdat zij niet wist wie Granum was gingen the Scribe en Conny ook mee.

Eenmaal aangekomen bij Granum kon ik door een truukje van de BF Theurge ook met Granum praten wat erg relaxt was want Granum had volgens mij iets verkeerds gegeten. Ze wilde erg graag ons plan weten en bleef er maar over doorgaan dat we haast moesten maken. En ze bleef ons maar meer ophouden. Ik begreep er eerlijk gezegd niet veel van maar de Theurges zeiden dat spirits altijd wat lastig zijn. Uiteindelijk kregen we de schub mee en gelukkig had ik handschoenen bij me want dat spul zat onder de schimmel. Terug bij de Caern kreeg ik de eer om de rest van de avond met de schimmel rond te lopen. De Markies was de nieuwe Joris geworden aangezien het zwaard hem had uitgekozen.

Programmeren kun je leren

In de tussentijd dat wij bij Granum waren zag Cockroach in dat alle Garou nodig waren om de Schimmeldraak te verslaan en kwam de Caern verdedigen in onze afwezigheid. Hij gaf ons ook nog een hint van een Weaverspirit die een schimmelbane kon herprogrammeren om die voor ons te laten werken. Beetje dubieus maar de Alpha stemde er mee in dus wie zijn wij om te challengen in wartime. We gingen naar een Enigmarealm waar Ody.sys (voor de kenners, een Trojan) ons stond op te wachten. Dit was eindelijk een spirit waar ik wel iets mee kon dus ik ging samen met Scrounge maar uit dat ding proberen te trekken wat we nodig hadden. 1 bane van deze realm, nog intact. De eerste waar ze mee aankwamen trok ik per ongeluk uit elkaar dus we moesten nog even wachten op de volgende maar die kwam daar al gauw achteraan. De Weaverspirit stopte er een disc in waarmee de bane werd geherprogrammeerd. Ik kreeg de oldschool jaren 80 joystick in mijn handen geduwd waar ik de bane mee kon besturen. Scrounge was er gefascineerd maar kon er niet echt goed mee sturen dus ik besloot dat ik de bane verder zou besturen die avond. Na wat gesteggel om de bane de juiste kant op te krijgen kregen we 3 dingen te horen. Er waren 3 beschermers van de draak. De eerste was Jacob van der Dussen, de bouwer van de tunnels onder Delft. De 2e waren de schimmelbanes. De 3e was "die oude man". Ik kreeg de bane zover om ons naar de 2e bewakers te brengen. Omdat de helft van het sept te stom was om het touwtje vast te houden verdwaalden ze op de Umbra en kwamen Focus, Scrounge, de schimmelbane en ik aan bij de 3 zeer naar uitziende schimmelbanes. We zijn toen snel teruggegaan naar de Caern om versterking te halen.

De Schimmelbanes

Op de Caern aangekomen werd ik natuurlijk vreemd aangekeken door mede Garou die niets afwisten van het plan van de Alpha. Ik verwees ze allemaal vriendelijk door naar de Markies. Er werd in ieder geval besloten dat iedereen deze keer meeging om de schimmelbanes aan te vallen. Ik ging voorop met "onze bane" gevolgd door de Markies met zijn zwaard en daarna de rest van het sept. Toen we weer op de plek waren leek het alsof ze zich voorbereid hadden op onze komst. De mist was dikker en er vlogen vieze stukken. Alsof je het vocht van je droger constant proeft. Smerig, vies en echt geen plek waar je wilde zijn. Maarja we moesten wel. De Ahroun gingen voorop terwijl op de achterlinie Jamie een firespirit ging summonen met nog een aantal anderen. Ik volgde de Ahroun samen met de Markies. Terwijl de Ahroun en de Markies aan het vechten waren met de 3 zichtbare banes werd ik een aantal keer aangevallen door iets wat ik niet zag. Het deed verdomde veel pijn en liet ook een schimmel achter in de wond. Er was iets onzichtbaars wat mij aan het aanvallen was. Later hoorde ik ook meer Garou schreeuwen dat er nog iets was maar ze niet konden vinden. Even later zag ik de Markies voor mij gegooid worden, met het zwaard nog onhandig vastgeklemd in zijn handen. Ik rende naar hem toe om te kijken of die nog leefde of niet, ik voelde nog amper een hartslag maar ik kon niet genezen. Enkele ogenblikken later keek ik om en zag ik een vuurbal mijn kant op komen. Ik kon nog net op tijd wegduiken om hem niet frontaal te pakken maar voor de Markies was het te laat. Ik had nog net het zwaard kunnen pakken maar de Markies vloog over het veld heen als een lappenpop. Hij stond compleet in de brand en er was geen redden meer aan. De Markies heeft zijn leven gegeven in de strijd tegen de Wyrm. Zijn packmate trok het erg zwaar en zat compleet in de ontkenningsfase. Iedereen deed maar gewoon mee totdat het het juiste moment was om te vertellen dat die toch niet aan het slapen was. We namen hem mee naar de volgende obstakels.

De oude man en zijn 2 deuren

Onze 2 adren die op een of andere manier een deur vonden in de realm waar we zaten leidden ons naar een oude man. De oude man zat op een stoel voor 2 deuren. Hij zei dat hij een vriend van de draak was en dat alleen de draak de deur kon openen. Hij zou geen verzet bieden. Omdat ik het zwaard nog steeds vast had ging ik maar even navragen wat ik er mee moest doen. Volgens Guyushka was ik nu degene die het zwaard door het hart heen moest steken. Gelukkig heb ik wat training gehad met het zwaard en ja ik was wel een betere keus dan de Markies maar waarom ik? Donnerhammer was er ook? Dat is de Ahroun. Ach ik legde me erbij neer en ging nadenken over wat ik met dit raadsel aanmoest. Welke deur moesten we hebben. Het duurde en het duurde maar en de Scribe vond het allemaal te lang duren en deed een deur open.. Ik zag een zwarte hand in de Scribe gaan en er werd iets uit hem getrokken. Daarna viel hij dood neer en sloot de deur weer. Conny leek helemaal niet zo aangeslagen hiervan..

Naar mate het langer duurde om de deur te openen begon de BlackFurie Theurge steeds vreemder te doen. Ze wilde de schub vasthouden, zij was de draak, het was haar schub, het was haar hart. En opeens kon ze een deur openen. Omdat ik het zwaard had ging ik samen met haar naar binnen. Volgens mij vertrouwden meer mensen het niet dus iedereen ging mee naar binnen. We hoorden het hart kloppen, we kwam dichterbij, het geluid werd harder....

Het hart van de draak

We kwamen in een kleine ruimte waar het hart zich bevond. Het was omgeven door schimmel. Ik sloop er op af en stak met al mijn kracht het zwaard! Het leek alsof ik door beton heen wilde slaan. Zo hard was het. Ik kon blijven slaan en slaan en het lukte maar niet. En het zwaard wilde dat ik hem neer ging steken want dit was het zwaard van Joris de Drakendoder. En het was bedoeld om draken te doden. En dat was een drakenhart. Dat zwaard moest daar doorheen. Ik bleef slaan en iedere keer werd ik teruggeduwd. Tot het zwaard tot mij sprak. Het liet mij beelden zien van drakendoders voor mij. Hoe het zwaard door de schubben heen het zwaard in het draak steken. En toen wist ik het! Het hart moest terug de draak in voordat het doorboort kon worden. We doken er met zijn allen op en namen hem mee terug de Caern op. In de ochtend gaan we achter de Draak aan. En we stoppen niet tot of hij dood is!

Sept Journals: December, 2011
Earlier journal:	Next Journal:
November, 2011	Januari, 2012