November 2014

Diner ter ere van Grootvader Donder

Vorige maand is het ritueel ter ere van Grootvader Donder, om hem te danken voor zijn hulp bij het verslaan van de Schimmeldraak, voor de laatste maal uitgevoerd. Deze maand is er een groot diner op de Cearn om dit te vieren. Iedere Garou van het Sept en vele anderen zijn uitgenodigd.

Vele van de Garou van Delft waren aanwezig. Een nieuw pack kwam, mogelijk met de intentie te blijven. Oude leden van het Sept keerden teru. Er kwamen zelfs bezoekers uit het buitenland: Twee Alpha’s van Septs in Engeland kwamen met ieder een ander uit hun Sept. Deze Fianna en Shadow Lord bleken elkaar al te kennen, en niet op bepaald vriendelijke voet met elkaar te staan. Over één ding leken ze het echter wel eens te zijn: Ons sept was niet recht genoeg in de leer en moest een aardig stuk daadkrachtiger worden. Naast al deze Garou bezocht ook een Stormkraai het diner, met de volgende boodschap:

  De storm van vuur
  Nadert opnieuw zijn uur
  Waak voor degene die hem berijdt
  Zoek het antwoord in de storm der tijd.

Alle aanwezigen hebben uitgebreid van het eten genoten. De gerechten waren uitstekend, de gesprekken interessant en de politieke spelletjes opvallender dan anders.

De Pest

Na het eten heeft de Alpha alle aanwezige Garou gevraagd op zoek te gaan naar de stukken perkament die nodig zouden zijn om de Pestilence Spirit te verslaan. Alle packs zijn er opuit getrokken, en het duurde niet lang voordat de drie stukken van het perkament gevonden waren. Op het perkament stond het volgende (het eerste stuk is het al gevonden gedicht):

  Slechts ik, dus vroeg eens opgestaen,
  Zie ’t rijzend licht der schoone Maen,
  Op gevels blikkeren en torens,
  Zij meet het blaeu met elpe schreên:
  En scheurt, in koelen moedt, met haere zilveren horens,
  De donkerheit vanëen.

  In ’t helle licht, van de wassende Maen,
  Is dees geschiedenis ontstaan
  Verborgen gloerie over al ’t kwaad.
  Een geschiedenis van ‘nen nobelen strijd:
  Volwaar, mogen ze blijven tot den jongste dagenraad,
  Onttrokken aan vergetelheit.

  Het kwam gehuld in nachteljk zwart
  En bracht Dood, naar ’t prinselijk stedenhart
  Het sloeg het volk met ziekte neer.
  Mensgeborenen, uit Luna’s schoot;
  Onwel doch eervol strijdend, boden nog koen tegenweer,
  Op den gewisse dood.

  Dees plaag, ongrijpbaar als ’t zwart der nacht
  Werd gedreven in een val van spiritueel kracht
  Uit welk nimmer ‘n ziel ontsnappen kan
  Slechts één wolf, strijdend met de vurige dolk
  In zelfopoffering en eer, had moeten sterven
  Voor de redding van ’t ganse volk.

  Hubert Kornelisz ‘Vecht op Papier’
      Poot

Op het perkament stond ook een tekening, die het ritueel omschreef om de Pestilence Spirit op een plek te vangen.

Toen alle stukken bijeen waren heeft de Alpha het sept en alle bezoekers bijeengeroepen om ze te vertellen wat ons te doen stond. Gelijk wierp de Alpha van het Silent Strider pack dat al meerdere malen bij ons op bezoek is geweest zich op om de dolk in de Pestilence Spirit te steken. Hij was er van overtuigd dat zijn god, Ma’at, hem zou beschermen van de dood.

De drie aanwezig Theurges (Gorn, Ilea, en een van de Silent Striders) hebben toen het ritueel voorbereid in een afgelegen gebied. Toen alles was voorbereid zijn alle Garou die in Delft aanwezig waren bij elkaar gekomen. Velen van het Sept, maar ook vele bezoekers waren bij elkaar om de Pestilence Spirit te verslaan.

Met een Call of the Wyrm werd de Pestilence Spirit naar de locatie toegeroepen. Met deze zwarte spirit mee kwamen ook andere wyrmcreatures, die met elkaar zorgden voor een enorme chaos onder de Garou. De pest verplaatste zich rustig over het veld, hier en daar Garou aanrakend. Deze Garou vielen gelijk neer, bloed ophoestend en krachteloos. Uiteindelijk lukte het om het in de rituele cirkel te krijgen, waar de drie Theurges hem in wisten te sluiten.

Niet veel later werd het stil op het veld. De Pestilence Spirit was neergestoken en verslagen, maar ook de drager van de dolk, de dappere Silent Strider, was overleden. Ook Zilveren Storm, Warder van het Sept, en een van de bezoekende Fianna, waren in de strijd gevallen. Velen anderen waren zwaar gewond.

Iedereen is teruggekeerd naar de Cearn, en daar is een Rite of the Departed uitgevoerd voor de drie slachtoffers. Iedereen is toen, rouwend, vertrokken.

Na maanden werk van de Garou van Delft is de Pestilence Spirit verslagen. Eerder werd hij opgesloten. Nu is hij voorgoed verdwenen.

Sept Journals: November 2014
Earlier journal:	Next Journal:
Oktober 2014	December 2014